Κ είναι κάποιες στιγμές που φοβάμαι για αυτό που θα επέλθει.
Τρέμοντας το κάτι που μπορεί να συμβεί.
Ιδρώνοντας για μια πιθανή επανάληψη.
Αυτές τις στιγμές τις κρύβω πίσω από ένα τσιγάρο,
ένα junk food
μια προσευχή
ένα αστείο
ένα χαμόγελο.
Δεν θέλω να με πουν/δουν αδύναμο.
Και να μου επιβληθούν.
Υποκρίνομαι τον ατρόμητο.
Κ ο ρόλος, μαγικά, γίνεται βίωμα.
Κ το χαμόγελο αυθόρμητο και δοτικό.
Κ τρέχω στη παραλία με όλους όσους αγαπώ.
