Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017

C V

Είμαι ευχάριστος. Αποτελώ τη λήθη για τα προβλήματα. Έστω κ για λίγο. Είμαι ένας ξέγνοιαστος καφές, ένα απολαυστικό δείπνο, ένα sex 6 λεπτών. Μέχρι εκεί.
Ο διασκεδαστής. Με αμοιβή το χαμόγελο των άλλων.
Αυτός που δεν έχει έννοιες κ προβληματισμούς. Αυτός που λατρεύει  να μπαίνει στο πετσί του σνομπ για να προκαλέσει και κυρίως να  απολαύσουν οι άλλοι μια φαρσοκωμωδία με κεντρικό ήρωα τον ίδιο.
Δεν θέλω να προβληματίζω. «Δεν μπορώ να μιλάω σοβαρά πάνω από 1' λεπτό» είναι η αγαπημένη μου ατάκα. Ίσως δεν έχω την ικανότητα να αναπτύξω μια σοβαρή συζήτηση για 1 λεπτό και δέκα δευτερόλεπτα. 
Γουστάρω αυτό το είναι μου. Περνάω καλά και εγώ έτσι.
Όταν υπάρχει ήλιος στην ζωή μου, ανάβω όλα τα φώτα. Όταν δουλεύω, ψάχνω να απασχολούμαι συνεχώς. Όταν κάνω βάρη, τρέχω και στο γήπεδο. Όταν με έχουν ανάγκη είμαι εκεί.
Όταν όμως ρίξει μια στάλα βροχής μουσκεύω από δυστυχία. Όλα γίνονται μαύρα κ πιστεύω ότι έτσι θα παραμείνουν. Για πάντα. Γίνομαι οκνηρός. Κ γίνομαι αντικοινωνικός.  Γίνομαι ένα τίποτα κάνοντας τίποτα. Βάζω αλυσίδες και βαρίδια κ βουτάω στην θλίψη. Κ με μισώ. Κ με απεχθάνομαι. Κ το απολαμβάνω.
Κ απομονώνομαι από τα άτομα που θα ήθελα να με θαυμάζουν. Πάντα πίστευα ότι μια γυναίκα πρέπει να θαυμάζει τον άντρα για την δουλεία του κ της ικανότητες του κ ένα άντρας για τα οπίσθια της κ το στυλ της (ο τρόπος που σταυρώνει τα πόδια της κ κρατάει το τσιγάρο, ίσως). Κ από την στιγμή που το οικοδόμημα δουλειά-ικανότητα καταρρέει καταρρέω κ εγώ μπροστά στα μάτια της. Κ γίνομαι αποκρουστικός, ταλαίπωρος, μίζερος χωρίς ζωή για ζωή.
Κ το δυσκολότερο από όλα η επαφή με τη μάνα. Να μην μπορείς να είσαι δυστυχισμένος μπροστά της για να μην κολλήσει από την δυστυχία σου. Να προσπαθείς να είσαι ευχάριστος, να προσποιείσαι τον Βέγγο ενώ μέσα σου κατοικοεδρεύει μια αρσενική Βούρτση. Να το παίζεις αισιόδοξος  κ το μισάωρο της επίσκεψης να είναι αβάσταχτο.  Κ μάλιστα να αποδεικνύεσαι κ κακός ηθοποιός. Ή απλά το ένστικτό της μάνας δεν μπορεί να το ξεγελάσει ούτε ο Νίκολσον.

Πλέον όμως σκέφτομαι ότι ο Θεός μου δίνει ότι θέλω.
Όταν μπορώ να τα διαχειριστώ…..
Κ χαμογελάω ξανά.